Laatste loodjes
Door: Ilse
Blijf op de hoogte en volg Ilse
25 Juni 2014 | Verenigd Koninkrijk, Aberystwyth
Bore da!
Het is inmiddels al weer een maand, en een hele hoop gebeurtenissen geleden dat ik jullie geschreven heb. De laatste keer dat ik iets van me liet horen stond ik aan het begin van het leed, dat tentamentijd heet. En jawel, ik heb het overleefd, zo goed en zo kwaad als ik kon. Echter, of al het harde gestudeer zijn vruchten heeft afgeworpen, dat is nog niet bekend. Als het goed is krijg ik half juli de uitslag van mijn tentamens en weet ik of ik ze kan inbrengen in mijn studieprogramma aan de uni in Utrecht.
Hoe dan ook, ook tentamens waren een avontuur in Aberystwyth. Het begon al met het feit dat alle studenten ongeveer een verschillend beeld hebben van wat nou de te leren stof is. Om mezelf maar niet helemaal gek te maken heb ik daar dan ook zo min mogelijk met mijn mede studenten over gesproken. Vervolgens, is het in de UK kennelijk de bedoeling, dat je per module ongeveer 50 cases uit je hoofd leert. Nou wist ik dat ze hier van case law hielden, maar ZOVEEEL? Ik heb jullie al eerder uitgelegd dat we in nederland ook gebruik maken van uitspraken van de gerechtshoven, maar dat we die bij het maken en leren van tentamens erbij houden en er zelfs naar mogen verwijzen in onze wettenbundel. Hier is het dus de bedoeling, dat je alle arresten, stuk voor stuk, uit je hoofd leert. Feiten, essentie, naam, ALLES. HET LIEFST OOK MET JAARTAL Al ben ik daar niet aan begonnen, daar lag bij mij de grens :p
Het tweede obstakel was de inrichting van de tentamens. In Nederland duurt een gemiddeld rechten tentamen 2 uur, waarin je een stuk of 6 vragen krijgt, met soms nog wat kleine subvragen. Hier krijg je twee vragen, altijd. Het tentamen duurt echter 2.5 uur. Het is dus de bedoeling dat je een soort boek schrijft in die 2.5 uur. Dit kan heel fijn zijn, indien je de vraag uitermate goed begrijpt en je het überhaupt leuk vindt om boeken te schrijven. Wanneer je de vraag niet begrijpt ( wat nogal eens voor kan komen als internationale student ) is dit een regelrechte ramp, en ben je zonder woordenboekenrecht ( waar geen sprake van is hier ) nergens. Duimen dus dat je alles begrijpt en geen gekke vertalingen maakt. Zo heb ik tijdens een oefentoets Commercial law waarbij de casus ging om '' peanut stoats '' al eens in de veronderstelling geweest dat ik hier te maken had met een soort pinda rotsjes. Toen het verhaal uiteindelijk toch een beetje gek werd ( er kwamen ineens vacht en haren bij kijken ) en ik de moeite had genomen even te ''google translaten'' , bleek het om een '' pinda hermelijn'' te gaan. Een dier dus, geen pindarots, dat maakt nogal uit voor de '' satisfactory quality'' van het product. haha.
Toen ik dan eindelijk alles in mijn hoofd had gestampt, eindeloos had geoefend en fris en fruitig de tentamenzaal van mijn eerste tentamen betrad, kreeg ik zowat een hartverzakking aangezien er een man ongeveer 5 minuten een Welshe tekst begon te vertellen. Ik dacht dat ik bij het verkeerde tentamen zat, en beleefde daar een klein moment van paniek. Toen ik echter meer dan 5 bekende gezichten zat, en de desbetreffende Welshspreker vervolgens in het Engels begon, kwam ik weer tot bedaren. ( het is me overigens nog steeds een raadsel waarom die introductie in het Welsh moest; het tentamen is namelijk engels)
Goed, al met al heb ik me er aardig doorheen geslagen en is het nu hopen op een fijn resultaat. In het begin had ik nog de hoop dat mijn corrector misschien extra lief zou zijn, omdat ik een international ben. Toen ik er op het tentamen achter kwam dat ik in de tentamenwereld van Aberystwyth geen naam heb, maar een barcode, wist ik dat ik hier niet op hoefde te hopen en dat mijn corrector zich waarschijnlijk alleen maar zou afvragen, met wat voor analfabeet hij nou weer te maken had.
Na mijn laatste tentamen was het feesten geblazen, en daarna huilen, om iedereen gedag te zeggen. Op maandag vertrok ik namelijk naar Nederland voor een spoedbezoekje, en zo stonden we met alle lieve Erasmus vriendinnen die ochtend op het station, een half uur te kroelen en zielig te doen. Verwend met cadeautjes en lieve brieven, heb ik vervolgens de trein naar Manchester gepakt, en lekker melancholisch van het welshe landschap genoten.
Eenmaal in Nederland aangekomen heb ik ongeveer 2 dagen moeten wennen aan de taal, platheid en alle andere gekke Nederlandse dingen. In een treinvaart heb ik met vriendinnen gegeten en gelachen, opa en oma weer gezien, met thijs geknuffeld, met mama nederlandse koffie gedronken en als kersje op de taart nog even mijn grote kleine neef Bas mogen zien trouwen! Nog bezeten door alle indrukken en net weer een beetje gewend, vertrok ik op zaterdag alweer met de MEGABUS vanuit rotterdam richting Cardiff, op weg naar het vertrouwde Aberystwyth ( wat stiekem wel weer een beetje fijn was ).Na 16 uur bussen kwam ik aan In Cardiff, waar ik 7 uur overstap tijd had, die ik heb opgevuld met een dagje Zoe ( mijn franse vriendinnetje ) en haar familie. Zij waren op de terugweg vanuit Aberystwyth en toevallig dat weekend in Cardiff. Na een hele leuke dag heb ik 's avonds weer de bus gepakt naar Aberystwyth, waar om half 1 's nachts een allerliefste Laia ( mijn spaanse huisgenootje ) op me stond te wachten en dook ik moe maar voldaan weer lekker mijn eigen bedje in.
De volgende ochtend kon ik meteen aan de bak, want om 9 uur werd ik op mijn stageplek verwacht, in het Business and Research department van de universiteit. Ik heb daar de afgelopen weken stage gelopen als contract officer. Ongeveer 4 mensen op dit departement houden zich dagelijks bezig met juridische vraagstukken met betrekking tot contract law. Het gaat dan om contracten tussen onderzoekers van onze universiteit en onderzoekers van andere universiteiten, bedrijven en organisaties. Dit kunnen samenwerkingscontracten zijn, maar ook contracten waarin een speciale stof ( of diertje, of zeewier ) moet worden verscheept van de universiteit van Flordia naar Aberystwyth. Een contract officer stelt alle contracten op, onderhandelt met de partijen en bekommert zich om geheimhoudingsverklaringen, aanvragen bij de EU en overheid van beurzen, en zaken als risico en aansprakelijkheid bij de uitwisseling van materiaal en kennis.
Dit heb ik de eerste twee weken gedaan. Het was ontzettend interessant en ik kreeg erg leuke taken. Zo heb ik twee zaken mogen behandelen waarin een van de partijen van de overeenkomst de universiteit van Utrecht was, en heb ik in een andere zaak met een Nederlands bedrijf, de correspondentie gedaan, in het Nederlands. Daar waren ze hier ontzettend blij mee omdat het om een lastig juridisch vraagstuk ging waarbij wee verschillende rechtssystemen van toepassing waren. Zo kon ik met mijn kennis van het Nederlands recht en het Engelse recht, helpen de partijen elkaars wensen uit te leggen. Heel erg leerzaam dus
De laatste week van mijn stage heb ik meegelopen bij het intellectual property office, wat zich bezig houdt met copyright and patenten van gevoelige zaken zoals software en DNA.. Allemaal heel boeiend dus en het sluit precies aan op de vakken die ik hier heb gevolgd. De mensen op mijn stageplek zijn allemaal Brits of Welsh en ontzettend aardig. Vanaf de eerste dag behandelde ze mij als een van hen en dat was echt heel fijn. Het is erg gezellig op het kantoor en er heerst een hele ontspannen en informele sfeer. Het variërende gevoel voor kleding stijl van de Welshe bevolking is ook hier weer goed waarneembaar. De 'een loopt in een keurig pak, de ander komt in een fladderjurkje, zonder panty en flipflops of alleen een legging naar een meeting. De eerste week was ik daar nogal verbaasd over en heb ik mijn Nederlandse gevoel voor kantoorkledij nog laten zegevieren en elke dag keurig netjes gekleed op mijn pumps de heuvels van Aberystwyht getrotseerd.. Maar toen ook in Aberystwyth de temperaturen stegen en ik zag dat de rest van de dames op het kantoor zich het er geheel comfortabel vanaf maakte met sandaaltjes en blote benen, heb ik me daar ook maar aan toegegeven, en ik moet zeggen, het voelt heerlijk.
Vandaag was mijn een na laatste dag, heb ik getrakteerd 'en kwam ik erachter dat dit niet bepaald een Engels gebruik is. Toen ik vanochtend aan mijn manager vroeg of het oke was dat ik nu cakejes zou rondbrengen, keek ze me aan alsof ik gek was geworden. '' Neee meid we kunnen toch niet met z'n allen jouw eten opeten!? Je moet gewoon lunchen straks! nee tuurlijk niet joh!'' Toen ik vertelde dat ik gewoon lunch bij me had maar dat ik deze cakejes speciaal had gekocht om uit te delen, viel ze bijna van haar stoel. De rest van het kantoor luisterde dan ook aandachtig mee toen ik vertelde dat het in Nederland normaal is dat als je ergens weggaat, je rond koffietijd een kleine traktatie doet. Toen ik uiteindelijk met mijn blad cupcakes rondging, namen ze er onder luid ge- '' thank you Isleee, so nice of you Isleee, much appreciateddddd '', toch allemaal maar eentje :p. Ja. ze noemen me Isle hier, vraag me niet waarom. Mijn supervisor verklaarde dat het makkelijker is om namen gewoon uit te spreken hoe je ze schrijft. Toen ik vertelde dat je ILSE helemaal niet als ISLE schrifjt, snapte ze er al helemaal niks meer van. ik luister dus maar gewoon naar Isle.
En nu is het dus bijna voorbij, mijn grote en geweldige Erasmus avontuur. De laatste weken waren heerlijk en ondanks dat iedereen al weg was (er zijn namelijk maar heel weinig mensen die blijven voor werk of stage) heb ik ontzettend genoten van het mooie weer en de overgebleven mensen die er nog wel zijn. Ik heb met mijn poolse vriendinnetje in de weekenden nog wat mooie hikes gedaan en vooral heel veel strandwandelingen gemaakt en gezellig samen gekookt. Aberystwyth verandert na 30 mei van een studentenstad in een badplaats en dat is heel gek om te zien. De sfeer is compleet anders en het is gigantisch druk met toeristen. Mensen vragen nu aan m'ij of ik de weg weet, in plaats van andersom. Hoe dan ook, ik geniet nog steeds elke dag van deze bijzondere plaats met zijn lieve mensen en prachtige natuur. Zo heb ik vorige week zelfs dolfijnen gespot! Al een half jaar hoopte ik er op om ze nog een keer in het wild te zien hier. Omdat de geruchten gingen dat ze in Juni tevoorschijn zouden komen tijdens hoog water, ben ik sinds begin Juni elke dag langs het strand aan het hardlopen geslagen na mijn werk, in de hoop een glimp van de dolphinos op te vangen. En ja hoor, vorige week had ik beet! Rond een uur of 7 's avonds liep ik helemaal aan het uiteinde van de pier op het achterste strand in Aberystwyth, in de regen, toen ik ineens iets zwarts in het water zag. Aangezien ik mijn hoop al had opgegeven, dacht ik in eerste instantie dat het een duiker was en ik vond het al gek dat deze rond dit tijdstip in de regen daar bezig was. Ik keek nog eens goed en toen zag ik toch echt een vin, en binnen een paar minuten had zich een groepje van 5 dolfijnen rondom het uiteinde van de pier verzameld. Ze waren echt aan het spelen en duiken en er was zelfs een baby dolfijntje bij. Het was zo mooi om zulke grote beesten op een afstandje van slechts een paar meter te zien. Ik heb een kwartier lang nogal autistisch in mijn eentje " Waawwuuuww geweldigggg, oooooooh, aaaaahh '' staan roepen, haha! Afgelopen weekend had ik weer geluk, en waren er 3 dolfijnen bij het strand vlakbij mijn kamer! Woehoe!
Aanstaande maandag vlieg ik terug, niet naar Nederland, maar naar het zonnige portugal! Papa en mama liggen in de haven van Lagos, en het leek mij de perfecte manier om langzaam aan Nederland te wennen, door eerst even hen een bezoekje te brengen aldaar :p Over een paar dagen zal de familie Baijens dus eindelijk weer voor een klein deeltje herenigd zijn, al zit mijn kleine zussie natuurlijk nog in Cambodija! Gelukkig komen we half Juli allemaal weer thuis en kunt u ons allen weer komen opzoeken in ons natuurlijk habitat, G-town.
Voor nu ga ik mijn laatste dagen nog even besteden aan mijn stage, gedag zeggen tegen iedereen, inpakken ( alles moet in EEN BACKPACK , help ) en alle dingen voor de allerallerlaatste keer doen hier. Maandagmiddag vlieg ik vanaf Manchaster naar Lagos met mijn hele Welshe leven in een grote rugzak op mijn rug en zit ik als alles goed gaat maandagavond met een lekker portje in de kuip bij papa en mama. Ik ben een gelukkeling. En alsof mijn geluk nog niet op kon, vliegt Thijs een paar dagen later ook nog voor een bezoekje naar Lagos! Jippieee :D
Ik hou jullie op de hoogte!
Lots of love,
Ilse
Het is inmiddels al weer een maand, en een hele hoop gebeurtenissen geleden dat ik jullie geschreven heb. De laatste keer dat ik iets van me liet horen stond ik aan het begin van het leed, dat tentamentijd heet. En jawel, ik heb het overleefd, zo goed en zo kwaad als ik kon. Echter, of al het harde gestudeer zijn vruchten heeft afgeworpen, dat is nog niet bekend. Als het goed is krijg ik half juli de uitslag van mijn tentamens en weet ik of ik ze kan inbrengen in mijn studieprogramma aan de uni in Utrecht.
Hoe dan ook, ook tentamens waren een avontuur in Aberystwyth. Het begon al met het feit dat alle studenten ongeveer een verschillend beeld hebben van wat nou de te leren stof is. Om mezelf maar niet helemaal gek te maken heb ik daar dan ook zo min mogelijk met mijn mede studenten over gesproken. Vervolgens, is het in de UK kennelijk de bedoeling, dat je per module ongeveer 50 cases uit je hoofd leert. Nou wist ik dat ze hier van case law hielden, maar ZOVEEEL? Ik heb jullie al eerder uitgelegd dat we in nederland ook gebruik maken van uitspraken van de gerechtshoven, maar dat we die bij het maken en leren van tentamens erbij houden en er zelfs naar mogen verwijzen in onze wettenbundel. Hier is het dus de bedoeling, dat je alle arresten, stuk voor stuk, uit je hoofd leert. Feiten, essentie, naam, ALLES. HET LIEFST OOK MET JAARTAL Al ben ik daar niet aan begonnen, daar lag bij mij de grens :p
Het tweede obstakel was de inrichting van de tentamens. In Nederland duurt een gemiddeld rechten tentamen 2 uur, waarin je een stuk of 6 vragen krijgt, met soms nog wat kleine subvragen. Hier krijg je twee vragen, altijd. Het tentamen duurt echter 2.5 uur. Het is dus de bedoeling dat je een soort boek schrijft in die 2.5 uur. Dit kan heel fijn zijn, indien je de vraag uitermate goed begrijpt en je het überhaupt leuk vindt om boeken te schrijven. Wanneer je de vraag niet begrijpt ( wat nogal eens voor kan komen als internationale student ) is dit een regelrechte ramp, en ben je zonder woordenboekenrecht ( waar geen sprake van is hier ) nergens. Duimen dus dat je alles begrijpt en geen gekke vertalingen maakt. Zo heb ik tijdens een oefentoets Commercial law waarbij de casus ging om '' peanut stoats '' al eens in de veronderstelling geweest dat ik hier te maken had met een soort pinda rotsjes. Toen het verhaal uiteindelijk toch een beetje gek werd ( er kwamen ineens vacht en haren bij kijken ) en ik de moeite had genomen even te ''google translaten'' , bleek het om een '' pinda hermelijn'' te gaan. Een dier dus, geen pindarots, dat maakt nogal uit voor de '' satisfactory quality'' van het product. haha.
Toen ik dan eindelijk alles in mijn hoofd had gestampt, eindeloos had geoefend en fris en fruitig de tentamenzaal van mijn eerste tentamen betrad, kreeg ik zowat een hartverzakking aangezien er een man ongeveer 5 minuten een Welshe tekst begon te vertellen. Ik dacht dat ik bij het verkeerde tentamen zat, en beleefde daar een klein moment van paniek. Toen ik echter meer dan 5 bekende gezichten zat, en de desbetreffende Welshspreker vervolgens in het Engels begon, kwam ik weer tot bedaren. ( het is me overigens nog steeds een raadsel waarom die introductie in het Welsh moest; het tentamen is namelijk engels)
Goed, al met al heb ik me er aardig doorheen geslagen en is het nu hopen op een fijn resultaat. In het begin had ik nog de hoop dat mijn corrector misschien extra lief zou zijn, omdat ik een international ben. Toen ik er op het tentamen achter kwam dat ik in de tentamenwereld van Aberystwyth geen naam heb, maar een barcode, wist ik dat ik hier niet op hoefde te hopen en dat mijn corrector zich waarschijnlijk alleen maar zou afvragen, met wat voor analfabeet hij nou weer te maken had.
Na mijn laatste tentamen was het feesten geblazen, en daarna huilen, om iedereen gedag te zeggen. Op maandag vertrok ik namelijk naar Nederland voor een spoedbezoekje, en zo stonden we met alle lieve Erasmus vriendinnen die ochtend op het station, een half uur te kroelen en zielig te doen. Verwend met cadeautjes en lieve brieven, heb ik vervolgens de trein naar Manchester gepakt, en lekker melancholisch van het welshe landschap genoten.
Eenmaal in Nederland aangekomen heb ik ongeveer 2 dagen moeten wennen aan de taal, platheid en alle andere gekke Nederlandse dingen. In een treinvaart heb ik met vriendinnen gegeten en gelachen, opa en oma weer gezien, met thijs geknuffeld, met mama nederlandse koffie gedronken en als kersje op de taart nog even mijn grote kleine neef Bas mogen zien trouwen! Nog bezeten door alle indrukken en net weer een beetje gewend, vertrok ik op zaterdag alweer met de MEGABUS vanuit rotterdam richting Cardiff, op weg naar het vertrouwde Aberystwyth ( wat stiekem wel weer een beetje fijn was ).Na 16 uur bussen kwam ik aan In Cardiff, waar ik 7 uur overstap tijd had, die ik heb opgevuld met een dagje Zoe ( mijn franse vriendinnetje ) en haar familie. Zij waren op de terugweg vanuit Aberystwyth en toevallig dat weekend in Cardiff. Na een hele leuke dag heb ik 's avonds weer de bus gepakt naar Aberystwyth, waar om half 1 's nachts een allerliefste Laia ( mijn spaanse huisgenootje ) op me stond te wachten en dook ik moe maar voldaan weer lekker mijn eigen bedje in.
De volgende ochtend kon ik meteen aan de bak, want om 9 uur werd ik op mijn stageplek verwacht, in het Business and Research department van de universiteit. Ik heb daar de afgelopen weken stage gelopen als contract officer. Ongeveer 4 mensen op dit departement houden zich dagelijks bezig met juridische vraagstukken met betrekking tot contract law. Het gaat dan om contracten tussen onderzoekers van onze universiteit en onderzoekers van andere universiteiten, bedrijven en organisaties. Dit kunnen samenwerkingscontracten zijn, maar ook contracten waarin een speciale stof ( of diertje, of zeewier ) moet worden verscheept van de universiteit van Flordia naar Aberystwyth. Een contract officer stelt alle contracten op, onderhandelt met de partijen en bekommert zich om geheimhoudingsverklaringen, aanvragen bij de EU en overheid van beurzen, en zaken als risico en aansprakelijkheid bij de uitwisseling van materiaal en kennis.
Dit heb ik de eerste twee weken gedaan. Het was ontzettend interessant en ik kreeg erg leuke taken. Zo heb ik twee zaken mogen behandelen waarin een van de partijen van de overeenkomst de universiteit van Utrecht was, en heb ik in een andere zaak met een Nederlands bedrijf, de correspondentie gedaan, in het Nederlands. Daar waren ze hier ontzettend blij mee omdat het om een lastig juridisch vraagstuk ging waarbij wee verschillende rechtssystemen van toepassing waren. Zo kon ik met mijn kennis van het Nederlands recht en het Engelse recht, helpen de partijen elkaars wensen uit te leggen. Heel erg leerzaam dus
De laatste week van mijn stage heb ik meegelopen bij het intellectual property office, wat zich bezig houdt met copyright and patenten van gevoelige zaken zoals software en DNA.. Allemaal heel boeiend dus en het sluit precies aan op de vakken die ik hier heb gevolgd. De mensen op mijn stageplek zijn allemaal Brits of Welsh en ontzettend aardig. Vanaf de eerste dag behandelde ze mij als een van hen en dat was echt heel fijn. Het is erg gezellig op het kantoor en er heerst een hele ontspannen en informele sfeer. Het variërende gevoel voor kleding stijl van de Welshe bevolking is ook hier weer goed waarneembaar. De 'een loopt in een keurig pak, de ander komt in een fladderjurkje, zonder panty en flipflops of alleen een legging naar een meeting. De eerste week was ik daar nogal verbaasd over en heb ik mijn Nederlandse gevoel voor kantoorkledij nog laten zegevieren en elke dag keurig netjes gekleed op mijn pumps de heuvels van Aberystwyht getrotseerd.. Maar toen ook in Aberystwyth de temperaturen stegen en ik zag dat de rest van de dames op het kantoor zich het er geheel comfortabel vanaf maakte met sandaaltjes en blote benen, heb ik me daar ook maar aan toegegeven, en ik moet zeggen, het voelt heerlijk.
Vandaag was mijn een na laatste dag, heb ik getrakteerd 'en kwam ik erachter dat dit niet bepaald een Engels gebruik is. Toen ik vanochtend aan mijn manager vroeg of het oke was dat ik nu cakejes zou rondbrengen, keek ze me aan alsof ik gek was geworden. '' Neee meid we kunnen toch niet met z'n allen jouw eten opeten!? Je moet gewoon lunchen straks! nee tuurlijk niet joh!'' Toen ik vertelde dat ik gewoon lunch bij me had maar dat ik deze cakejes speciaal had gekocht om uit te delen, viel ze bijna van haar stoel. De rest van het kantoor luisterde dan ook aandachtig mee toen ik vertelde dat het in Nederland normaal is dat als je ergens weggaat, je rond koffietijd een kleine traktatie doet. Toen ik uiteindelijk met mijn blad cupcakes rondging, namen ze er onder luid ge- '' thank you Isleee, so nice of you Isleee, much appreciateddddd '', toch allemaal maar eentje :p. Ja. ze noemen me Isle hier, vraag me niet waarom. Mijn supervisor verklaarde dat het makkelijker is om namen gewoon uit te spreken hoe je ze schrijft. Toen ik vertelde dat je ILSE helemaal niet als ISLE schrifjt, snapte ze er al helemaal niks meer van. ik luister dus maar gewoon naar Isle.
En nu is het dus bijna voorbij, mijn grote en geweldige Erasmus avontuur. De laatste weken waren heerlijk en ondanks dat iedereen al weg was (er zijn namelijk maar heel weinig mensen die blijven voor werk of stage) heb ik ontzettend genoten van het mooie weer en de overgebleven mensen die er nog wel zijn. Ik heb met mijn poolse vriendinnetje in de weekenden nog wat mooie hikes gedaan en vooral heel veel strandwandelingen gemaakt en gezellig samen gekookt. Aberystwyth verandert na 30 mei van een studentenstad in een badplaats en dat is heel gek om te zien. De sfeer is compleet anders en het is gigantisch druk met toeristen. Mensen vragen nu aan m'ij of ik de weg weet, in plaats van andersom. Hoe dan ook, ik geniet nog steeds elke dag van deze bijzondere plaats met zijn lieve mensen en prachtige natuur. Zo heb ik vorige week zelfs dolfijnen gespot! Al een half jaar hoopte ik er op om ze nog een keer in het wild te zien hier. Omdat de geruchten gingen dat ze in Juni tevoorschijn zouden komen tijdens hoog water, ben ik sinds begin Juni elke dag langs het strand aan het hardlopen geslagen na mijn werk, in de hoop een glimp van de dolphinos op te vangen. En ja hoor, vorige week had ik beet! Rond een uur of 7 's avonds liep ik helemaal aan het uiteinde van de pier op het achterste strand in Aberystwyth, in de regen, toen ik ineens iets zwarts in het water zag. Aangezien ik mijn hoop al had opgegeven, dacht ik in eerste instantie dat het een duiker was en ik vond het al gek dat deze rond dit tijdstip in de regen daar bezig was. Ik keek nog eens goed en toen zag ik toch echt een vin, en binnen een paar minuten had zich een groepje van 5 dolfijnen rondom het uiteinde van de pier verzameld. Ze waren echt aan het spelen en duiken en er was zelfs een baby dolfijntje bij. Het was zo mooi om zulke grote beesten op een afstandje van slechts een paar meter te zien. Ik heb een kwartier lang nogal autistisch in mijn eentje " Waawwuuuww geweldigggg, oooooooh, aaaaahh '' staan roepen, haha! Afgelopen weekend had ik weer geluk, en waren er 3 dolfijnen bij het strand vlakbij mijn kamer! Woehoe!
Aanstaande maandag vlieg ik terug, niet naar Nederland, maar naar het zonnige portugal! Papa en mama liggen in de haven van Lagos, en het leek mij de perfecte manier om langzaam aan Nederland te wennen, door eerst even hen een bezoekje te brengen aldaar :p Over een paar dagen zal de familie Baijens dus eindelijk weer voor een klein deeltje herenigd zijn, al zit mijn kleine zussie natuurlijk nog in Cambodija! Gelukkig komen we half Juli allemaal weer thuis en kunt u ons allen weer komen opzoeken in ons natuurlijk habitat, G-town.
Voor nu ga ik mijn laatste dagen nog even besteden aan mijn stage, gedag zeggen tegen iedereen, inpakken ( alles moet in EEN BACKPACK , help ) en alle dingen voor de allerallerlaatste keer doen hier. Maandagmiddag vlieg ik vanaf Manchaster naar Lagos met mijn hele Welshe leven in een grote rugzak op mijn rug en zit ik als alles goed gaat maandagavond met een lekker portje in de kuip bij papa en mama. Ik ben een gelukkeling. En alsof mijn geluk nog niet op kon, vliegt Thijs een paar dagen later ook nog voor een bezoekje naar Lagos! Jippieee :D
Ik hou jullie op de hoogte!
Lots of love,
Ilse
-
26 Juni 2014 - 00:10
Tessa:
Hahaha goed verhaal kind! Tot snel xxxx -
26 Juni 2014 - 00:10
Tessa:
Hahaha goed verhaal kind! Tot snel xxxx -
26 Juni 2014 - 00:11
Tessa:
Hahaha goed verhaal kind! Tot snel xxxx -
26 Juni 2014 - 09:32
Marije:
Ilse!!! Wat een mooi verhaal en wat klinkt het alsof je het onwijs naar je zin hebt!!! Geniet van je paar dagen varen (geen Deltaweek zeker?) -
27 Juni 2014 - 17:14
Liesbeth Ott:
Mooi verhaal en wat heb je veel meegemaakt. Ga er maar lekker van genieten daar in Portugal en als je thuis bent wil ik alles horen wat er nog niet geschreven is. Tot ziens en fijne tijd.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
