Bore da!

Hello happy friends!

''Aberystwyth is een universiteitsstadje aan de kust in Wales, waar er door de stad heen kleine gebouwtjes geplaatst zijn, met computers en thee automaten, speciaal voor studenten, om te schuilen voor het weer, als het weer eens te slecht is buiten om ook maar je kamer te bereiken.''

Hallo allemaal! Met deze, typerende anekdote wil ik graag mijn eerste reisverslag beginnen ;p. Ik ben er hoor, helemaal gearriveerd, gesetteld en ingeburgerd in Aberystwyth. Ik zal hier een half jaar mijn studie Rechten volgen aan de universiteit van Aberystwyth. Vanaf nu zien jullie alleen nog maar gekke (plaats)namen voorbij komen op mijn facebook, met heel veel medeklinkers, en heel weinig klinkers, want, vanaf nu woon ik in Wales, en ben ik een echte Welshfrau.

Afgelopen woensdagmiddag ben ik hier aangekomen na een enigszinds ingewikkelde reis. Na afscheid te hebben genomen van mijn geweldige afscheidscomite op Schiphol, vertrok mijn vliegtuig rond half 11 en verliet ik voor een half jaar de Nederlandse bodem. Rond half 11 Engelse tijd kwam ik aan in Birmingham en heb ik mijn tickets gekocht voor de treinreis naar Aberystwyth. Alles verliep vlotjes en om 11 uur was ik helemaal gereed. Om 12 uur zou mijn trein naar Aber gaan, dus ik dacht, ah fijn, wat chill-time :) Echter, daar kwam Karma om de hoek kijken. Rond half 12 hoorde ik door de speakers een stem met een zwaar accent iets over Aberystwyth brabbelen, en dus ging ik op onderzoek uit. En, jawel, mijn trein was gecancelled. Iemand vertelde mij de trein naar Birmingham New Street te nemen en daar de trein naar Aber te pakken, wat ik ook heb gedaan. Aldaar aangekomen, bleek ook deze trein te zijn gecancelled. Shit. Echter, Ilse, rustig en kalm als altijd, vond een andere trein naar een plaatsje-ergens-in-the-UK-waar-ik-de-naam-niet-van-kan-uitspreken, om daar over te stappen op de trein naar "£%$"£%$&()(£("£$£ facking Wales. Daar aangekomen was er weer geen trein. Echter, na een uur kwam er een groene trein, met Cymrae erop, en daar ben ik in gaan zitten, om er vervolgens niet meer uit te komen. Finally, ik zat in de Harry potter express. In die trein heb ik een oosterijks, amerikaans en frans meisje ontmoet, die allemaal naar Aber moesten. De chocolade en chips kwam tevoorschijn, we hebben gelachen om alle schapen en gekke Welshmans onderweg, en wat interculturele gesprekken gevoerd. Al met al was het een erg gezellige reis. Ik heb meteen ervaren hoe vriendelijk de mensen hier zijn. Ik heb denk ik in 5 verschillende treinen gezeten, en ik heb geen een keer mijn eigen koffers moeten tillen. De mannen hier staan direct op uit hun stoel en bieden je hulp aan. Daar kunnen de Nederlanders nog wat van leren ;).
Rond 4 uur kwam ik aan in een zonnig Aberystwyth op een prachtig oud stationnetje. Samen met Zoé, het franse meisje, heb ik een taxi genomen naar de kust waar mijn huisje is. Ik werd warm ontvangen door twee van mijn huisgenoten. Ik woon aan zee in een oud victoriaans huisje met drie verdiepingen. Op de beneden verdieping woon ik, samen met Sam, mijn mannelijke huisgenoot. Op de tweede verdieping en derde verdieping 2 welshe en 2 poolse meisjes. Mijn kamer is heel groot en gezellig en ik heb meteen alle foto's en lieve kaartjes opgehangen :). We hebben een mooie grote keuken, eetkamer en badkamer en het is 10 minuten lopen ( over de boulevard, love it ) naar het centrum. Ik ben echt ontzettend blij met m'n kamer, de locatie, en huisgenoten. Direct na mijn aankomst zijn ze met mij en zoé, die een paar straten verder woont, naar de winkels gegaan om dekbedden enzo te kopen. Daarna hebben we met z'n allen tapas gegeten in een schattige pub. Mijn verwachtingen dat ik de eerste avond misschien een beetje zielig en alleen zou zijn, werden dus, gelukkig, geen werkelijkheid.

Donderdag hebben mijn huisgenoten Zoé en mij naar de universiteit gebracht waar we een welcoming evnt hadden. We kregen veel informatie en een rondleiding over de campus en we kregen de tijd om de andere internationals te ontmoeten. Iedereen was heel erg open en into vrienden maken dus het was meteen erg gezellig. We zijn naar de Law-department geweest, wat helemaal bovenop de berg ligt hier, en wat je alleen per bus kan bereiken. De bus gaat hier één keer per uur, dus als je eenmaal daar in schapenland bent beland, kom je er niet zomaar weg :P Leuk detail, de campus heet LLANDBADARN FARWN. Jaja, vraag dan maar eens de weg.....

's Avonds heb ik gegeten met mijn welshe meisjes huisgenoten en haar vriendinnen en zijn we naar de pub gegaan, wat heel gezellig was. Ik ben erg blij dat ik in een UK huis woon want ik merk dat de andere internationals, die gemend wonen, toch minder goed Engels spreken en ook af en toe hun eigen taal met elkaar spreken. Ik moet hier vanaf half 8 aan het ontbijt vloeiend Engels praten, tot ik naar bed ga, wat natuurlijk erg leerzaam is :)

Vrijdag moesten we weer om 9 uur op de uni zijn, om ons te registreren voor de vakken. Het gaat hier allemaal wat anders dan in Utrecht, haha. Overal heb je stempels en handtekeningen voor nodig en je bent heel de dag heen en weer aan 't crossen tussen de gebouwen om de juiste personen en offices te vinden. De mensen zijn allemaal ontzettend aardig en willen je helpen, maar je moet wel alles zelf uitzoeken.
Uiteindelijk was het allemaal gelukt en ben ik ingeschreven voor de vakken: Commercial law, Intellectual property law en Medicine, ethics and law. Ook mijn studentenkaart is geregeld, wat hier ongeveer belangrijker is dan een pinpas, want je krijgt er overal korting mee en moet hem overal voor gebruiken.
NA een lange dag op de universiteit heb ik samen met mijn huisgenoten gegeten en zijn we naar het huisje gegaan van het oosterijkse meisje, waarna we ons weer bezig hebben gehouden, met de inburgering, in het welshe nachtleven.

Zaterdag zijn we met een groep van 15 Exchange students de omgeving gaan verkennen. We zijn naar the old college en castle geweest, wat echt heel erg mooi was, en naar de oude haven. Echter, na wat weersalarmeringen en de meest heavy storm die ik ooit heb meegemaakt haha, zijn we gevlucht naar en pub en hebben we met z'n allen wat gegeten. 's Avonds hebben we met heel de club bij mij pasta gegeten. Het is heel grappig om met zoveel nationaliteiten ( Fransen, duitsers, oosterijkers, Italianen, finnen, azerbedjanen en engelsen ) te koken. Iedereen heeft zo zijn eigen gewoontes en dat levert soms wat vreemde momenten op :P Na met z'n 15en op de grond pasta te hebben gegeten, hebben de oosterijkse en ik de rest leren kingsen. Alleen dat al, was een ervaring op zich :P Na het etentje zijn we naar een feestje op de Union geweest.

Ik was erg verbaasd over de Union. Het is een plek op de campus, speciaal voor studenten, waar allerlei activiteiten worden georganiseerd en waar eigenlijk alleen studenten komen. Het is een soort vereniging, maar dan voor alle studenten. Ook is er een bar en kan je er eten, en 's avonds worden er feestjes gegeven. I mean, een club, op de campus, dat zie je niet vaak in de lage landen!

Zondag heb ik een beetje mijn kamer verder ingericht en vooral lekker geslapen. Daar had ik de dagen daarvoor namelijk nog niet echt tijd voor gehad. Het is heel erg druk deze eerste week en je bent constant bezig met sociaal doen en vrienden maken, wat erg leuk, maar ook wel een beetje vermoeiend is :P 's Avonds heb ik met de Finse meisjse een film gekeken.
Gister was het dan echt zover en begon mijn semester! Om twee uur had ik mijn eerste hoorcollege intellectual property law. Ik was met 2 andere internationals, wat wel fijn was zo voor de eerste keer, en ik vond het alles meevallen. Ik had verwacht dat ik er minder van zou begrijpen maar ik kon eigenlijk alles goed verstaan. De professor was erg vriendelijk en bood ons aan om als we problemen hadden of vragen, we gewoon langs haar kantoor konden komen. :) Gisteren avond hebben we met heel de Erasmus club een film gekeken op de Union en vandaag heb ik heel de dag lectures gehad van mijn andere vakken en gestudeerd.

Zo, dat was mijn week dus tot nu toe. Het is nu dinsdagavond, en de tijd is, nu al , omgevlogen! Ik kan me haast niet voorstellen dat ik een week geleden mijn laatste spulletjes in m'n koffer deed! Ik had nooit verwacht dat ik me zo snel thuis zou voelen hier, maar ik ben echt in een warm bad terecht gekomen. De mensen hier zijn super vriendelijk, nog vriendelijker dan in de rest van de UK. Aberystwyth is een ''bubble'', zoals ze het hier noemen. Iedereen kent elkaar ( je komt elkaar ook echt de hele dag tegen in de town centre of op de campus ) en de aber-bevolking is erg trots op hun stadje. Als je de weg vraagt, is het eerste wat ze vragen, waar je vandaan komt en roepen ze Welcome in Aber! Het enige waar ik een beetje aan moet wennen ( gehe ) is de constante regen en harde wind die er nu is. Zoals ik al in het begin zei, hebben ze hier speciale schuilhuisjes, waar je kunt inloggen met je studentenkaart, voor als het te bar en boos is, en dat is het dus heel vaak. De golven splashen hier met meters hoog tegen de boulevard aan en het regent heeeeeeeeel erg vaak, bijna heel de dag. Echter, de mensen worden er hier niet chagrijnig van, en ze zeggen dat het voorjaar geweldig is, dus daar reken ik maar gewoon op, haha. Ik voel me gezegend met het feit dat ik aan ZEE woon, aan ZEEE jaaaaa en dat ik elke ochtend met meeuwen geluidjes langs de boulevard naar school kan lopen ( welliswaar 20 minuten, een heuvel op, spierpijn alleszzzzz )! Ik heb geweldige andere internationale vrienden gemaakt in zo'n korte tijd. We doen heel veel leuke dingen samen en spreken elkaar de hele dag door op de campus, tijdens het eten, in de pub of online. Mijn huisgenoten zijn lief voor me en nodigen me uit voor hun avondjes met vrienden, en ze willen die van mij allemaal ontmoeten. Iedereen is hier heel erg open en blij en dat is nou nét hetgeen, waar ik van houd. Ik ben ontzettend blij dat ik voor Aberystwyth heb gekozen, en ik lig dagelijks in een deuk om de soms wat gekke gebruiken van de welsh-people en hun taaltje, maar echt, ik voel me helemaal op m'n plekje. Ik heb heel veel zin in het komende half jaar en ik zal zo nu en dan een verhaaltje posten, om jullie op de hoogte te houden.

Rest mij nu niets anders dan af te sluiten, met een welshe groet: Hwyl Fawr, en de groeten thuis! X Ilse, de Aberlover.