STORM

Hallo allemaal!

I'm alive, live vanuit Watersnoodgebied Aberystwyth! Ik zit nu 4 weekjes in het schone Wales, tijd voor een tweede verslag dacht ik zo! De afgelopen weken waren onstuimig, weliswaar op verschillende gebieden ;p. Zoals jullie waarschijnlijk op de foto'' op mijn facebook hebben kunnen zien, gaat het hier flink tekeer. Tot nu toe hebben we elke weer wel een flinke storm gehad. Als het springtij is en het gaat waaien, dan zijn de beren los in Aberystwyth, en laat het dat nou elke keer doen. De wind raast met kilometers per uur door de straten en telkens wordt de seafront afgezet, omdat het er gewoonweg te gevaarlijk is. Ik zit gelukkig hoog en droog op een bergje, maar het is toch telkens weer een indrukwekkend gezicht om de immense golven op de boulevard te zien slaan. De wind is zo sterk, dat het gewoon moeilijk is om te lopen en ik en zelfs al een keer op m'n smoeltje gegaan als gevolg van een onverwachte, nog wat hardere windvlaag. Maar ach, we houden ons gestaag, en ik moet zeggen dat ik er al wel aan gewend ben! haha!

Bovendien hebben de weersomstandigheden ook zo zijn voordelen. Zo kregen we vorige week een lang weekend vrij van school omdat de campus onbereikbaar was, waardoor we gezellig met de huisgenootjes een weekendje weg konden. Samen met mijn Spaanse huisgenootje ( ook een Erasmus student ) ben ik met m'n welshe huisgenootjes een weekendje naar het huis van de ouders van een van de meisjes geweest ( na 4 uur in de bus te hebben gezeten, dat dan weer wel, maar ook daar moet je aan wennen in Wales, alles is minstens 3 uur weg :p ) Daar hebben we met een hele groep meiden the 6 Nations zitten kijken ( een van de belangrijkste rugby wedstrijden in the UK ) en terwijl de Nederlanders de ene na de andere gouden plak wegkaapte op de Olympische spelen, schreeuwde en juichte ik voor Wales, inclusief welshe vlaggetjes. Ja, je doet aan cultuurintegratie of niet. Het was in ieder geval een mooie ervaring om de Welshmen zo los te zien gaan voor een rugbywedstrijd, in een klein Welsh dorpje met allemaal gekke welshe meisjes. Laia (de Spaanse) en ik keken onze ogen uit.

Ook op de universiteit gaat het goed. De colleges zijn prima te volgen en Ik vind de vakken die ik volg ontzettend interessant. De professoren zijn extreem aardig ( hoe kan het ook anders in Wales ) en heel anders dan Nederlandse professoren. Zo nodigen ze je altijd direct uit op hun kantoor als je vragen hebt, en proberen ze echt discussies uit te lokken tijdens de hoorcolleges. Het is echt de bedoeling dat je participeert en dat is erg leuk, zo moet je je koppie er namelijk wel bijhouden. Ik moet nog wel erg wennen aan het Common law System ( in Nederland hebben we namelijk een Civil law system, wat totaaaaaal anders is ) maar er wordt ook veel aandacht besteed aan international law, en alle docenten verzekeren me ervan dat ik er snel in zal komen. Nou, dat geloven we dan maar. Verder moet ik erg veel literatuur lezen voor m'n vakken maar gelukkig heb ik met de Engelse vaktaal minder moeite dan verwacht, dus dat is dan weer een meevaller.

Verder studeren er hier erg weinig meisjes, en vooral heeeel veel mannelijke Aziaten Rechten. In de collegezaal is een duidelijke tweedeling te zien. De Aziaten zitten met z'n alle aan de ene kant van de zaal, Chinees Japans en Koreaans te praten. De Welshmen zitten allemaal aan de andere kant. Dit zorgt soms voor gekke situaties. Zo ging ik tijdens mijn eerste college Commercial Law naast een vrolijk Chineesje zitten, omdat me dit wel gezellig leek. Echter, binnen een mum van tijd was ik omsingeld door een hele kolonne van Aziaten, die me allemaal aankeken, en in hun eigen taal heel druk aan het praten waren. Toen voelde ik me toch wel een beetje, een ongemakkelijke blondie.

Tussen de verplichtingen van de uni door, probeer ik zo veel mogelijk met m'n nieuwe vriendinnetjes de omgeving te ontdekken. In de weekenden proberen we per openbaar vervoer ( nog een aardige opgave hier ) andere welshe plaatsjes te bezoeken. Gewapend met onze ''rough guide '' hebben we de afgelopen weken Swansea en Camarthen bezocht. Erg leuk, en de welshe mensen zijn allemaal zo ontzettend vriendelijk tegen ons buitenlanders, dat we al heel wat grappige ''random'' gesprekken met mensen op de markt, winkeltjes en kastelen hebben gehad. Ze zijn erg geïnteresseerd ( misschien ook vanwege het feit dat er hier niet zoveel toeristen zijn ), willen je altijd helpen en vragen telkens hoe het met je gaat, ook in de plaatselijke supermarkt. En het is dan ook echt de bedoeling, dat je gewoon een antwoord geeft. Dit zorgt voor grappige gesprekjes, maar ook voor ellelange rijen in supermarkt, haha!

Naast het contact met de locals, heb ik ook ontzettend veel geluk met de Erasmus groep. We hebben een hele leuke groep van mensen met allemaal verschillende nationaliteiten, met wie we samen eten en naar feestjes gaan. Via via leer je op elk feestje weer andere mensen kennen, en zo wordt m'n internationale netwerk in een razendsnel tempo uitgebreid. Het leuke van Erasmus mensen is dat ze allemaal voor een bepaalde periode hier zijn en dus veel nieuwe mensen willen ontmoeten. Dit resulteert in spontane huisfeestjes en etentjes, maar ook in een ware Hike, die we het afgelopen weekend ondernamen. Met een hele club zijn we over de heuvels naar een ander kustplaatsje naast Aberystwyth gelopen, wat echt geweldig was. Het is niet vaak mooi weer, maar als het dan zover is, dan lijkt het hier wel een mediteraans oord! Ik vind het nog steeds een beetje gek dat als je 5 minuten van mijn kamer de berg op huppelt, je uitzicht hebt op een prachtige ruige kust en baaien. Zeker een bezoekje waard dus!

Zo, ik hoop dat ik jullie bij deze weer een beetje op de hoogte heb gebracht. Zoals je kan lezen heb ik het nog steeds heel erg naar m'n zin, voel me ik helemaal thuis, en kom ik lekker nooit meer terug! HAHA!

Hou me op de hoogte van alle nieuwtjes in Nederland, en alle gouden medailles! All the love from Wales!

X Ilse